ΝΕΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΩΝ

 ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΟΥ ΟΤΙ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ Η ΖΩΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΕ

Είστε άνδρας ή γυναίκα. Και ζείτε στην Ελληνική πραγματικότητα.

Ανεξαρτήτως ηλικίας, ανεξαρτήτως μόρφωσης, ανεξαρτήτως τυπικών προσόντων και εμπειρίας και ανεξάρτητα από ότι και αν ασχολείσθε σήμερα, έχετε αποφασίσει ότι θέλετε να κάνετε και κάτι καινούργιο. 

Γνωρίζετε οτι είναι απόλυτη ανάγκη να δοκιμάσετε γιατί δεν υπάρχει καμιά άλλη διέξοδος.

 Δεν διαθέτετε αρχικό κεφάλαιο επένδυσης και ούτε υπάρχει κεφάλαιο για την εκπαίδευση.

Εσείς όμως έχετε ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ να κάνετε κάτι για την ζωή σας.

Μπορεί  όμως αυτό να συμβεί με τις σημερινές συνθήκες?

Ένα από τα ποιο σημαντικά κομμάτια της εκπαίδευσης μας στηρίζεται σε αυτό που στην Οικονομική Σχολή του HARVARD χαρακτηρίζεται ως η θεμελιώδης αρχή του Επιχειρείν.

Να μεταχειριστείς ότι σου δίνει η ζωή αυτή τη στιγμή και να επιτύχεις.

Καμιά εποχή δεν είναι η κατάλληλη και ποτέ οι συγκυρίες δεν θα είναι τέλειες.

Η εκπαιδευτική στρατηγική μας τόσο σε θεωρητικό άλλα κυρίως σε πρακτικό επίπεδο βασίζεται στα παραπάνω γεγονότα και στην πραγματική κατάσταση του καθενός.

Ειδικά στην Ελληνική πραγματικότητα σήμερα και όπως αυτή διαμορφώνεται για το άμεσο μέλλον εσείς ως υποψήφιος μιας νέας επιχειρηματική δραστηριότητας πρέπει να διασφαλίσετε τον εαυτό σας για την απουσία οποιουδήποτε ρίσκου στο εγχείρημα σας.

Μια Κλασσική Νέα Επιχείρηση αντιμετωπίζει 3 προοπτικές.

 Η πρώτη είναι να πάνε όλα καλά και σε 3 έως 5 χρόνια να κάνει απόσβεση του αρχικού κεφαλαίου της και να συνεχίσει κερδοφόρα. (15%)

Η δεύτερη είναι να διατηρηθεί για 3 έως 5 χρόνια, να μην έχει κερδοφορία αλλά να μην χάσει το αρχικό της κεφάλαιο.(5%)

 Η τρίτη είναι  να έχει ζημίες επί 3 -5 χρόνια και να κλείσει χάνοντας και το αρχικό της κεφάλαιο.

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα πρεσβεύει μια διαφορετική επιχειρηματική προσέγγιση.

Μηδενική επένδυση κεφαλαίου για την επιχείρηση σας και επένδυση μόνο χρόνου.

Μηδενική δαπάνη κεφαλαίου για την θεωρητική και πρακτική σας εκπαίδευση και επένδυση μόνο χρόνου.

Αυτό είναι στρατηγικά σχεδιασμένο έτσι γιατί σχεδόν το σύνολο των υποψήφιων Νέων επιχειρηματιών δεν διαθέτει κεφάλαιο επένδυσης αλλά μόνο χρόνο.

Με αυτή την μορφή επιχειρηματικότητας στα 3 χρόνια υπάρχουν 2 προοπτικές.

Η πρώτη είναι να έχετε αποκομίσει μόνο κέρδη που καλύπτουν αποκλειστικά τον χρόνο που επενδύσατε.

Η δεύτερη είναι να έχετε επιτύχει.

Με απλά λόγια στην χειρότερη περίπτωση θα βρεθείτε εκεί που ξεκινήσατε και στην καλύτερη θα έχετε μια επιτυχημένη επιχείρηση.

 Ξεκινάτε λοιπόν μια Νέα επιχειρηματική Δραστηριότητα με πλήρως αποκλεισμένη την περίπτωση να χάσετε.

Η διαφορά του αν θα αυξήσετε ραγδαία την πιθανότητα σας να κερδίσετε είναι το αντικείμενο της Εκπαίδευσης που θα λάβετε επενδύοντας μόνο χρόνο σε αυτήν.

Ένα από τα ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ θέματα της Εκπαίδευσης αφορά στην αντιμετώπιση προβλημάτων, θεμάτων, και καταστάσεων που καθημερινά αναγκάζεται να αντιμετωπίσει κάθε υποψήφιος Νέος Επιχειρηματίας.

Η θεωρητική και κυρίως η πρακτική γνώση και εξάσκηση του συγκεκριμένου θέματος είναι μια από τις ουσιαστικότερες εγγυήσεις για την εξασφάλιση της επιτυχίας σας.

Αξιοσημείωτο είναι ότι με εμάς δεν εκπαιδεύεστε και μετά αρχίζετε να επιχειρείτε αλλά επιχειρείτε εκπαιδευόμενοι ώστε οι θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις σας να εφαρμόζονται άμεσα στην Νέα Επιχειρηματική σας Δραστηριότητα.

Κάθε επιτυχημένος επιχειρηματίας γνωρίζει ότι η επιτυχία εξαρτάται απόλυτα από την σωστή διαχείριση των συνεχών ανατροπών. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα εστιάζει με μεγάλη προσοχή στο θέμα αυτό.

Παραθέτουμε  λοιπόν  περιληπτικά παρακάτω ένα κομμάτι από την θεωρητική μας εκπαίδευση όπως αυτό διδάσκεται για ένα ολόκληρο εξάμηνο στις κορυφαίες οικονομικές σχολές.

ΑΦΩΣΙΟΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Μία από τις σπουδαιότερες αποφάσεις που μπορείς να πάρεις για να διασφαλίσεις μία μακροπρόθεσμη ευτυχία, είναι να αποφασίσεις να μεταχειριστείς ότι σου δίνει η ζωή αυτή τη στιγμή.

 Κακά τα ψέματα, μπορείς να πετύχεις τα πάντα εάν:

 1) Αποφασίσεις καθαρά τι είναι αυτό που θέλεις να πετύχεις πάση θυσία.

 2) Είσαι αποφασισμένος να δράσεις δυναμικά.

3) Δεις τι σε εξυπηρετεί και τι όχι και

4) Εξακολουθείς να προσπαθείς αυτό που ξεκίνησες να πετύχεις μεταχειριζόμενος ό,τι σου δίνει η ζωή πηγαίνοντας.

Όποιος έχει πετύχει εντυπωσιακά, έχει ακολουθήσει αυτά τα 4 βήματα και τη «Συνταγή Τελειωτικής Επιτυχίας». Μία από τις αγαπημένες μου ιστορίες περί «Τελειωτικής Επιτυχίας» είναι ο κ. Σοιτσίρο Χόντα, ιδρυτής της μεγάλης εταιρίας που φέρει το όνομά του. 

Όπως όλες οι εταιρείες, ανεξαρτήτως μεγέθους, έτσι και η εταιρεία Χόντα, ξεκίνησε με μίαν απόφαση και μία τεράστια επιθυμία για αποτελέσματα.

Το 1938 κι ενώ σπούδαζε ακόμα, ο κ. Χόντα μάζεψε ό,τι είχε και δεν είχε και τα επένδυσε σε ένα μικρό εργαστήριο,  όπου προσπάθησε να φτιάξει και καλυτερεύσει ένα πιστόνι δικής του εφεύρεσης. Ήθελε να το πουλήσει στην Τογιότα, γι’ αυτό δούλευε μέρα νύχτα, βουτηγμένος στα λάδια ως τους αγκώνες και κοιμόταν εκεί, στο εργαστήριο του, πιστεύοντας ακράδαντα ότι θα είχε ένα τέλειο αποτέλεσμα. 

Έβαλε ενέχυρα, ακόμα και τα κοσμήματα της γυναίκας του, για να μην κλείσει το εργαστήριο. Όταν όμως τα τελειοποίησε και τα παρουσίασε στην Τογιότα, του είπαν ότι τα πιστόνια του δεν ήταν του ύψους της Τογιότα. Τον ξαναέστειλαν να συνεχίσει τις σπουδές του για άλλα δύο χρόνια, όπου δέχθηκε τις ειρωνείες των δασκάλων και των συμφοιτητών του, που το έλεγαν πόσο ανόητα ήταν τα σχέδια του. 

Εκείνος όμως, αντί να το βάλει κάτω, εξακολούθησε να πιστεύει στο σκοπό του. Τελικά, μετά από άλλα δύο χρόνια, η Τογιότα του έδωσε το συμβόλαιο που ονειρευόταν. Η πίστη του και το πάθος του βγήκαν σε καλό, γιατί ήξερε τι ήθελε, έδρασε, πρόσεξε τι πήγαινε καλά και τι όχι κι άλλαζε συνεχώς τις προσπάθειες του, ώσπου να πετύχει αυτό που ήθελε. Τότε όμως δημιουργήθηκε ένα νέο πρόβλημα. 

Η Ιαπωνική κυβέρνηση ετοιμαζόταν για πόλεμο και αρνήθηκε να του δώσει το τσιμέντο που χρειαζόταν για να χτίσει το εργοστάσιο του. Νομίζετε πως τα παράτησε τότε; Όχι. Συγκεντρώθηκε στο να λέει πόσο άδικο ήταν; Ότι το όνειρό του είχε πεθάνει; Ούτε κατά διάνοια! 

Αποφάσισε και πάλι να μεταχειριστεί την εμπειρία αυτή και να ακολουθήσει άλλη στρατηγική. Αυτός και οι συνεργάτες του εφυήραν μια νέα μέθοδο με την οποία έφτιαχναν όσο τσιμέντο χρειάζονταν, κι έτσι έχτισαν το εργοστάσιο. Κατά τη διάρκεια του πολέμου το εργοστάσιο βομβαρδίστηκε δύο φορές και καταστράφηκαν τα πιο σημαντικά του μηχανήματα.

 Πως νομίζετε ότι αντέδρασε ο κ. Χόντα; Μαζί με την ομάδα του, μάζεψε όλα τα δοχεία βενζίνης που είχαν πετάξει οι Αμερικανοί με τα αεροπλάνα τους. Τα ονόμασε «δώρα του Προέδρου Τρούμαν», γιατί αυτά του έδωσαν τις πρώτες ύλες που χρειαζόταν για να ξαναφτιάξει το εργοστάσιο του, υλικά που δεν υπήρχαν τότε στην Ιαπωνία. Τελικά, αφού νίκησε όλες τις καταστροφές, ήρθε κι ένας σεισμός και του ισοπέδωσε το εργοστάσιο. Τότε ο Χόντα αποφάσισε να πουλήσει την πατέντα του για πιστόνια στην Τογιότα. 

Να λοιπόν ένας άνθρωπος που πήρε δυνατές αποφάσεις να πετύχει. Είχε πάθος και πίστη σε αυτό που έκανε. Έδρασε δυναμικά. Είχε εξαιρετική στρατηγική.  Άλλαζε συνεχώς τον τρόπο δράσης και όμως ακόμη δεν είχε πετύχει αυτό που ήθελε. Αποφάσισε να επιμείνει.

Μετά τον πόλεμο, η Ιαπωνία πέρασε τρομερή κρίση έλλειψης βενζίνης. Ο κ. Χόντα δε μπορούσε να μεταχειριστεί ούτε το αυτοκίνητό του για να πάει να φέρει τροφή για την οικογένειά του.

 Τελικά, απελπισμένος έβαλε στο ποδήλατό του ένα μικρό μοτέρ. Ώσπου να το καταλάβει, όλοι οι γείτονες του τον παρακαλούσαν να βάλει μοτεράκια και στα δικά τους ποδήλατα. Τα έφτιαξε όλα και στο τέλος του τελείωσαν τα μοτέρ. Αποφάσισε τότε να φτιάξει ένα εργοστάσιο που θα έφτιαχνε μοτέρ για τη νέα του εφεύρεση. Αλλά δυστυχώς δεν είχε χρήματα.

Όπως και πριν, αποφάσισε να βρει κάποιο τρόπο. Έγραψε σε 18.000 καταστηματάρχες ποδηλάτων, σε καθέναν προσωπικά, ένα γράμμα. Τους έλεγε πως θα μπορούσαν να ξαναζωντανέψουν την Ιαπωνία με το μέσο κίνησης που θα τους έδινε ο Χόντα και έπεισε τους 5.000 να του δώσουν τα χρήματα που χρειαζόταν. 

Και πάλι όμως το μοτο-ποδήλατο του πουλιόταν μόνο στους ένθερμους θαυμαστές, γιατί ήταν πολύ ογκώδες. Έκανε λοιπόν μία τελική αλλαγή κι έφτιαξε ένα πολύ ελαφρύτερο μοτο-ποδήλατο. Το ονόμασε «το σούπερ ζωάκι» και έγινε μέσα σε μία νύχτα η επιτυχία της χρονιάς, κερδίζοντας έτσι και το βραβείο του Αυτοκράτορα. Αργότερα άρχισε να εξάγει τα μοτοποδήλατά του στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και, αργότερα στο ’70, ακολούθησαν και τα αυτοκίνητά του, που έγιναν πολύ δημοφιλή.

Σήμερα, η εταιρεία Χόντα έχει πάνω από 600.000 υπαλλήλους και στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία, και θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες κατασκευής αυτοκινήτων, έχοντας ξεπεράσει όλες τις πωλήσεις στις ΗΠΑ, πλην της Τογιότα. Πέτυχε, διότι ένας άντρας κατάλαβε τη δύναμη της «αφοσιωμένης απόφασης», έδρασε σύμφωνα με αυτήν, παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες, σε συνεχόμενη βάση.