Γιατί μια Start Up επιχειρηματική δραστηριότητα πρέπει να αποφύγει τόσο στην Στρατηγική Διαχείριση όσο και στο Marketing την Παραπλανητική Διαφήμιση.

Γιατί μια Start Up επιχειρηματική δραστηριότητα πρέπει να αποφύγει τόσο στην Στρατηγική Διαχείριση όσο και στο Marketing την Παραπλανητική Διαφήμιση.

Στην Ελλάδα εξακολουθεί σε κάποιο βαθμό να επιτρέπεται σε κάθε είδους εταιρία να ισχυρίζεται ατεκμηρίωτα και να διαφημίζει με κάθε διαφημιστικό μέσο και τρόπο ότι τα προϊόντα της/υπηρεσίες της μπορούν να προσφέρουν στους καταναλωτές οφέλη που ορισμένες φορές είναι από υπερβολικά έως ανύπαρκτα. Κάποιες start Up λοιπόν δραστηριότητες πέφτουν στην παγίδα χρήσης Παραπλανητικής Διαφήμισης των προϊόντων/υπηρεσιών τους με σκοπό την γρήγορη εξέλιξη και την άμεση διεκδίκηση μεριδίου της αγοράς.

Στις προηγμένες χώρες, ο σύγχρονος καταναλωτής δεν είναι απλά ενημερωμένος, επιλεκτικός και ευφυής, αλλά εξετάζει ολοένα και περισσότερες παραμέτρους σχετικά με το προϊόν ή/και την υπηρεσία που σκέφτεται να αγοράσει ενώ και οι κρατικές υπηρεσίες ελέγχου κάνουν σωστά την δουλειά τους.

Αυτές οι παράμετροι που εξετάζονται περιλαμβάνουν, πέρα από την ποιότητα, την τιμή, τις τοπικές και διεθνείς πιστοποιήσεις και τις συνοδευτικές υπηρεσίες, δηλαδή το ποια εταιρία παράγει το προϊόν, που το παράγει (και όχι που το συσκευάζει) την εφαρμογή ή μη πειστικής πολιτικής εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, ποιος θα αποκομίσει τα οφέλη, αν επιβαρύνει το περιβάλλον,  κλπ.

 Στη Ελλάδα απέχουμε πολύ από τέτοιου επιπέδου καταναλωτική συνείδηση, αλλά βαδίζουμε προς τα εκεί. Είναι πολύ σημαντική η σημασία της υπεύθυνης κατανάλωσης, να εντοπίζουμε δηλαδή τις επιχειρήσεις που προσπαθούν να παραπλανήσουν και να επενδύουμε τους διαθέσιμους πόρους μας ως καταναλωτές εύστοχα και συνετά – όχι μόνο λόγω της κρίσης, αλλά για ευρύτερους λόγους.

 Ένας από αυτούς είναι το ότι έτσι οι ελληνικές επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να προσαρμοστούν γρηγορότερα στα νέα δεδομένα και να επικοινωνούν με το αγοραστικά τους κοινά πιο ξεκάθαρα και πιο τίμια και ένας ακόμα λόγος είναι ότι έτσι θα πάψει η «δικτατορία του ακριβοπληρωμένου φτηνιάρικου» και θα επικρατήσει η λογική της τιμής προς απόδοση των προϊόντων /υπηρεσιών βάσει των προδιαγραφών τους .

Γεγονός είναι ότι σε σχέση με το παρελθόν, σήμερα είμαστε περισσότερο ενημερωμένοι, υποψιασμένοι και δύσπιστοι ως καταναλωτές απέναντι σε όσα ισχυρίζονται οι εταιρίες που θέλουν να μας πουλήσουν προϊόντα ή/και υπηρεσίες.

 Παρόλα αυτά η παραπλανητική πληροφόρηση και επικοινωνία δεν έχει περιοριστεί αρκετά και κυρίως δεν τιμωρείται επαρκώς στη χώρα μας. Ας δούμε την εξέλιξη κατά την τελευταία 20ετία.

Την δεκαετία του '90 η παραπλάνηση υπήρξε βασικό συστατικό πολλών διαφημίσεων προϊόντων ή/και υπηρεσιών. Παράδειγμα οι περισσότερες εταιρίες αυτοκινήτων που πρόβαλαν  την δυνατότητα χρηματοδότησης στα μοντέλα τους αναφέροντας  αποκλειστικά το ύψος της μηνιαίας δόσης, παραλείποντας να αναφέρουν τον αριθμό των δόσεων, το επιτόκιο, τον χρόνο αποπληρωμής και το αν απαιτούνταν συγκεκριμένη προκαταβολή.

Προφανώς τόσο η διαφημιστική δεοντολογία, η τραπεζική πρακτική όσο και η νομοθεσία επέτρεψαν την ανεξέλεγκτη παραπλάνηση που ασκούσαν οι εταιρίες μέσω των διαφημίσεων τους.

Από το 2009 πλέον, με την έναρξη της Οικονομικής κρίσης. το μειωμένο εισόδημα, και την ενημέρωση που προσφέρει το διαδίκτυο έχουν εξελίξει τους καταναλωτές, με αποτέλεσμα να καταναλώνουν πλέον περισσότερο ορθολογικά και οι εταιρίες να είναι περισσότερο προσεκτικές με τις διαφημίσεις τους.

Το 2013 κάποιες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας της χώρας διατείνονταν ότι προσφέρουν στους υποψήφιους καταναλωτές «Απεριόριστη ομιλία και απεριόριστα SMS προς ΟΛΟΥΣ»  ή και «Απεριόριστη ομιλία, απεριόριστα SMS & απεριόριστα MB προς όλους!», μέσω προσφορών συνδρομητικών πακέτων.

Προφανώς αυτό είναι παραπλανητική διαφήμιση καθόσον αυτό που παρείχαν στην πραγματικότητα είναι 1500 λεπτά ομιλίας, 1500 sms και 1500 mb πλοήγησης στο διαδίκτυο.

Αν και πρόκειται για ικανοποιητικό αριθμό λεπτών ομιλίας, sms και mb για τις ανάγκες των περισσότερων καταναλωτών, καθόσον η επικοινωνία υπόκειται σε περιορισμούς η παροχή απέχει από την έννοια του απεριόριστου όπως διαφημιζόταν.

Άλλες εταιρείες διαφημίζουν υψηλότατες ταχύτητες ευριζωνικότητας χωρίς να εξηγούν ότι μόνο οι περιοχές  με εγκατεστημένο δίκτυο οπτικών ινών μπορεί να πλησιάσουν τις υψηλές αυτές ταχύτητες ενώ όσες περιοχές δεν διαθέτουν τέτοιο δίκτυο θα αποδώσουν ταχύτητες κάτω του μισού από το διαφημιζόμενο.

Αναμφισβήτητα, στις μέρες μας η κατανάλωση αποτελεί πολύ σημαντική δραστηριότητα. Ο τεράστιος όγκος της διαφήμισης στην οποία εκτιθέμαστε καθημερινά με όλους τους διαθέσιμους τρόπους πρέπει απαραίτητα να ελέγχεται από τους καταναλωτές  αφού οι αρχές δεν έχουν την βούληση ή αν την έχουν δεν έχουν  τα μέσα να το κάνουν.

Ο ορισμός της παραπλανητικής διαφήμισης από το ΕΚΠΟΙΖΩ*:

«Λέγοντας παραπλανητική διαφήμιση εννοούμε τη διαφήμιση που περιλαμβάνει εσφαλμένες πληροφορίες και είναι, συνεπώς, αναληθής. Παραπλανητική είναι ακόμα η διαφήμιση όταν με οποιονδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης της συνολικής παρουσίασής της, παραπλανά ή ενδέχεται να παραπλανήσει το μέσο καταναλωτή, ακόμα και εάν οι πληροφορίες είναι, αντικειμενικά, ορθές όσον αφορά ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία και, ούτως ή άλλως, τον οδηγεί ή ενδέχεται να τον οδηγήσει να λάβει απόφαση συναλλαγής την οποία, διαφορετικά, δεν θα ελάμβανε».

Εφημερίδα Βήμα  (4/1/2012) αναφέρει ότι από τη γενική γραμματεία Καταναλωτή επιβλήθηκαν πρόστιμα συνολικού ύψους 654.500 ευρώ σε 40 επιχειρήσεις, μετά από διερεύνηση καταγγελιών και αυτεπάγγελτους ελέγχους, για παραβιάσεις της νομοθεσίας σχετικά με την προστασία των καταναλωτών. Σύμφωνα με δήλωση του γ.γ.: «Η γενική γραμματεία Καταναλωτή εξέδωσε 211 πράξεις επιβολής προστίμων, συνολικού ύψους 5.390.500 ευρώ κατά το 2011, έναντι 171 πράξεων το 2010, ενώ ουδέποτε στο παρελθόν οι πράξεις επιβολής προστίμων είχαν υπερβεί διψήφιο αριθμό».

Εφημερίδα Έθνος, (30/05/2013) αναφέρει ότι η γενική γραμματεία Καταναλωτή «επέβαλε πρόστιμα συνολικού ύψους 518.500 ευρώ σε 22 εταιρίες για παραπλανητικούς ισχυρισμούς που χρησιμοποιούσαν στα προϊόντα τους».  Πολλές εταιρίες που αναφέρονται ονομαστικά χρησιμοποιούσαν διαφημίσεις με παραπλανητικούς ισχυρισμούς σχετικά με την ανθρώπινη υγεία και περιλαμβάνονται μεταξύ των παραβατών.

Αν λοιπόν ελέγξετε προϊόντα και  υπηρεσίες που πήρατε τα τελευταία χρόνια βασισμένοι σε διαφημίσεις και συγκρίνετε αυτό που πήρατε με αυτό που υποσχόταν η διαφήμιση και το συνδυάσετε με τον ορισμό της παραπλανητικής διαφήμισης  τότε ίσως συμφωνήσετε πως πολλές διαφημίσεις είναι από αρκετά έως ξεκάθαρα παραπλανητικές.

Στο εξωτερικό αντίστοιχα η πολυεθνική Kellogg's ανέγραψε σε συσκευασία προϊόντος της πως τα δημητριακά βελτιώνουν τη μνήμη και τη συγκέντρωση των παιδιών αλλά οι αρχές θεώρησαν την διαφήμιση αυτή ως παραπλανητική και ζήτησαν τεκμηρίωση οπότε η εταιρία αντικατέστησε τη συγκεκριμένη διαφήμιση στις συσκευασίες της σε ολόκληρο τον κόσμο με το σλόγκαν «σας τονώνουν και σας βοηθούν να μείνετε συγκεντρωμένοι όλο το πρωί» και υποχρεώθηκε να πληρώσει πολλά εκατομμύρια αποζημίωση για να αποζημιώσει τους καταναλωτές που αγόρασαν το συγκεκριμένο προϊόν λόγω της διαφήμισης αυτής. Πηγή: Economist.

Η παραπλάνηση και η προσπάθεια εξαπάτησης (που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στο παρελθόν), εκμεταλλεύτηκε κυρίως την καταναλωτική άγνοια και την απουσία κατάλληλου νομικού πλαισίου, ή τη μη εφαρμογή του ή τα παράθυρα του.

Προφανώς η παραπλάνηση δεν μπορεί να είναι εργαλείο Marketing μιας οποιασδήποτε επιχείρησης πόσο δε μάλλον μιας Start Up.

*ΕΚΠΟΙΖΩ Πληροφορίες σχετικά με τις διαφημίσεις

·Διαφήμιση

Πηγή: http://www.ekpizo.gr/

 Η διαφήμιση είναι το κυριότερο μέσον για την πληροφόρηση του καταναλωτικού κοινού σχετικά με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που προσφέρονται στην αγορά.

Ωστόσο η νομοθεσία θέτει συγκεκριμένους περιορισμούς προκειμένου να προστατευθούν οι καταναλωτές από πρακτικές που θίγουν τα δικαιώματά τους.

Συγκριμένα, η διαφήμιση ρυθμίζεται από το άρθρο 9 επ. του Ν. 2251/1994 «Προστασία των καταναλωτών», όπως αυτό τροποποιήθηκε με το Ν. 3587/2007, με τον οποίο ενσωματώνεται, μεταξύ άλλων, η Οδηγία 2005/29/ΕΚ για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

 Βάσει της παραπάνω νομοθεσίας απαγορεύεται η αθέμιτη διαφήμιση (ως μία μορφή αθέμιτης εμπορικής πρακτικής).

 Αθέμιτη εννοείται η διαφήμιση όταν είναι αντίθετη προς τις απαιτήσεις της επαγγελματικής ευσυνειδησίας και στρεβλώνει ουσιωδώς ή ενδέχεται να στρεβλώσει ουσιωδώς την οικονομική συμπεριφορά του μέσου καταναλωτή.

Ειδική περίπτωση αθέμιτης και συνεπώς απαγορευμένης διαφήμισης είναι η παραπλανητική διαφήμιση.

Λέγοντας παραπλανητική διαφήμιση εννοούμε τη διαφήμιση που περιλαμβάνει εσφαλμένες πληροφορίες και είναι, συνεπώς, αναληθής. Παραπλανητική είναι ακόμα η διαφήμιση όταν με οποιονδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης της συνολικής παρουσίασής της, παραπλανά ή ενδέχεται να παραπλανήσει το μέσο καταναλωτή, ακόμα και εάν οι πληροφορίες είναι, αντικειμενικά, ορθές όσον αφορά ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία και, ούτως ή άλλως, τον οδηγεί ή ενδέχεται να τον οδηγήσει να λάβει απόφαση συναλλαγής την οποία, διαφορετικά, δεν θα ελάμβανε.

Βάσει του νόμου ειδικές περιπτώσεις παραπλανητικής διαφήμισης συνιστούν αυτές που περιλαμβάνουν:

 - Ισχυρισμό ύπαρξης ποιοτικού σήματος ή αντίστοιχου διακριτικού χωρίς την αντίστοιχη άδεια ή ότι ένα προϊόν έχει την έγκριση, την επικύρωση ή την άδεια δημόσιου ή ιδιωτικού φορέα ενώ δεν την έχει, ή παρόμοιος ισχυρισμός ο οποίος δεν ανταποκρίνεται στους όρους της έγκρισης, της επικύρωσης ή της άδειας.

 - Πρόσκληση για αγορά προϊόντων σε μια καθορισμένη τιμή, χωρίς να γίνεται γνωστή η ύπαρξη των οποιονδήποτε εύλογων λόγων μπορεί να έχει ο εμπορευόμενος να πιστεύει ότι δεν θα μπορέσει να προμηθεύσει ή να αναθέσει σε άλλο εμπορευόμενο να προμηθεύσει τα προϊόντα αυτά ή ισοδύναμά τους στην τιμή αυτή μέσα σε εύλογο διάστημα και σε εύλογες ποσότητες, λαμβανομένου υπόψη του προϊόντος, της κλίμακας διαφήμισης του προϊόντος και της τιμής που προσφέρεται.

 - Πρόσκληση για αγορά προϊόντων σε καθορισμένη τιμή και στη συνέχεια:

α) άρνηση επίδειξης του διαφημιζόμενου προϊόντος στους καταναλωτές ή

β) άρνηση λήψης παραγγελιών για το προϊόν ή παράδοσή τους σε εύλογο χρόνο ή

γ) επίδειξη ενός ελαττωματικού δείγματός του με πρόθεση προώθησης ενός άλλου προϊόντος.

 - Ψευδή δήλωση ότι το προϊόν θα είναι διαθέσιμο για πολύ περιορισμένο χρονικό διάστημα, έτσι ώστε να προκληθεί η λήψη άμεσης απόφασης και να στερηθεί από τους καταναλωτές η δυνατότητα ή ο χρόνος να προβούν σε τεκμηριωμένη επιλογή.

 - Ανάληψη της υποχρέωσης παροχής υπηρεσιών υποστήριξης μετά την πώληση σε καταναλωτές με τους οποίους ο εμπορευόμενος είχε επικοινωνήσει πριν από τη συναλλαγή σε γλώσσα που δεν είναι επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται ο εμπορευόμενος και στη συνέχεια διάθεση αυτής της υπηρεσίας μόνο σε άλλη γλώσσα, χωρίς αυτό να έχει καταστεί γνωστό στον καταναλωτή πριν να δεσμευθεί για τη συναλλαγή.

 - Δήλωση ή με άλλο τρόπο δημιουργία της εντύπωσης ότι ένα προϊόν μπορεί να πωλείται νόμιμα ενώ δεν μπορεί.

 - Παρουσίαση των δικαιωμάτων που παρέχει ο νόμος στον καταναλωτή ως ειδικό χαρακτηριστικό της προσφοράς του εμπορευόμενου.

 - Χρήση ανακοινώσεων στα μέσα, για την προώθηση ενός προϊόντος, πληρωμένων από τον εμπορευόμενο, χωρίς αυτό να γίνεται σαφές από το περιεχόμενο της ανακοίνωσης ή από εικόνα ή ήχο σαφώς αναγνωρίσιμα από τον καταναλωτή (κεκαλυμμένη διαφήμιση).

 - Διατύπωση ουσιωδώς ανακριβούς ισχυρισμού όσον αφορά τη φύση ή την έκταση του κινδύνου για την προσωπική ασφάλεια του καταναλωτή ή της οικογένειάς του αν ο καταναλωτής δεν αγοράσει το προϊόν.

 - Προώθηση παρόμοιου προϊόντος με εκείνο που προσφέρει συγκεκριμένος κατασκευαστής, με τέτοιο τρόπο ώστε να παραπλανάται σκοπίμως ο καταναλωτής ότι έχει κατασκευασθεί από τον συγκεκριμένο κατασκευαστή, ακόμα και όταν δεν συμβαίνει αυτό.

 - Δημιουργία, λειτουργία ή προώθηση ενός πυραμιδωτού συστήματος πωλήσεων, όπου ο καταναλωτής θεωρεί ότι έχει την ευκαιρία να έχει όφελος περισσότερο με την εισαγωγή άλλων καταναλωτών στο σύστημα παρά με την πώληση ή την κατανάλωση των προϊόντων.

 - Ισχυρισμό ότι ο εμπορευόμενος πρόκειται να σταματήσει τη δραστηριότητά του ή να μετακομίσει, ενώ αυτό δεν ισχύει.

 - Ισχυρισμό ότι τα προϊόντα μπορούν να διευκολύνουν το κέρδος σε τυχερά παιχνίδια.

 - Αναληθή ισχυρισμό ότι προϊόν είναι σε θέση να θεραπεύει ασθένεια, δυσλειτουργίες ή δυσμορφίες.

 - Διάδοση ουσιωδώς ανακριβών πληροφοριών σχετικά με τις συνθήκες της αγοράς ή τη δυνατότητα εύρεσης του προϊόντος, προκειμένου να παροτρυνθεί ο καταναλωτής να αποκτήσει το προϊόν με όρους λιγότερο ευνοϊκούς σε σχέση με αυτούς που ισχύουν υπό κανονικές συνθήκες της αγοράς,

 - Ισχυρισμό για μία εμπορική πρακτική διεξαγωγής διαγωνισμού ή καταβολής επάθλων χωρίς τη χορήγηση των περιγραφόμενων επάθλων ή του ισοδυνάμου τους,

 - Περιγραφή του προϊόντος ως «δωρεάν», «χωρίς επιβάρυνση» ή με αντίστοιχη διατύπωση, αν ο καταναλωτής οφείλει να καταβάλει οποιαδήποτε άλλη πληρωμή εκτός του αναπόφευκτου κόστους για την απάντηση στην εμπορική πρακτική ή για την παραλαβή ή την παράδοση του αντικειμένου,

 - Προσθήκη στο υλικό μάρκετινγκ τιμολογίου ή αντίστοιχου εγγράφου με το οποίο ζητείται πληρωμή και το οποίο παρέχει στον καταναλωτή την εντύπωση ότι έχει ήδη παραγγείλει το προϊόν, ενώ αυτό δεν ισχύει,

 - Ψευδή ισχυρισμό ή δημιουργία της εντύπωσης, ότι ο προμηθευτής δεν ενεργεί για σκοπούς που συνδέονται με την εμπορική δραστηριότητά του, την επιχείρηση, την τέχνη ή το επιτήδευμά του, ή υποδύεται ψευδώς τον καταναλωτή,

 - Δημιουργία της ψευδούς εντύπωσης, ότι οι υπηρεσίες, μετά την πώληση του προϊόντος, διατίθενται σε κράτος μέλος άλλο από αυτό στο οποίο πωλείται το προϊόν.

 Όσον αφορά τη συγκριτική διαφήμιση (διαφήμιση που κατονομάζει ρητά ή υπονοεί έναν ανταγωνιστή ή τα αγαθά και τις υπηρεσίες που προσφέρονται από έναν ανταγωνιστή) θεωρείται επιτρεπτή υπό συγκριμένες προϋποθέσεις.

 Συγκεκριμένα, είναι νόμιμη εφόσον:

α) δεν είναι παραπλανητική,

β) συγκρίνει προϊόντα ή υπηρεσίες που ανταποκρίνονται στις ίδιες ανάγκες ή έχουν τους ίδιους στόχους,

γ) συγκρίνει, κατά τρόπο αντικειμενικό, ένα ή περισσότερα χαρακτηριστικά που είναι ουσιώδη, συναφή, εξακριβώσιμα και αντιπροσωπευτικά των εν λόγω προϊόντων και υπηρεσιών, στα οποία μπορεί να συμπεριλαμβάνεται και η τιμή,

δ) δεν έχει ως συνέπεια τη δυσφήμιση ή την υποτίμηση των σημάτων, εμπορικών επωνυμιών, άλλων διακριτικών σημείων, προϊόντων , υπηρεσιών, δραστηριοτήτων ή της κατάστασης ενός ανταγωνιστή,

ε) για προϊόντα με ονομασία προέλευσης αφορά, σε κάθε περίπτωση, προϊόντα με την ίδια ονομασία προέλευσης

στ) δεν επωφελείται αθέμιτα από την φήμη σήματος, εμπορικής επωνυμίας ή άλλων διακριτικών σημείων ανταγωνιστή ή από τα δηλωτικά καταγωγής ανταγωνιστικών προϊόντων,

ζ) δεν παρουσιάζει ένα προϊόν ή μία υπηρεσία ως απομίμηση ή αντίγραφο προϊόντος ή υπηρεσίας που φέρουν σήμα κατατεθέν ή εμπορική επωνυμία και η) δεν δημιουργεί σύγχυση μεταξύ προμηθευτών, μεταξύ διαφημιστή και ανταγωνιστή ή μεταξύ των εμπορικών σημάτων, των εμπορικών επωνυμιών, άλλων διακριτικών γνωρισμάτων, προϊόντων ή υπηρεσιών του διαφημιστή και του ανταγωνιστή.

Πέραν της παραπάνω νομοθεσίας υπάρχει και ο Ελληνικός Κώδικας Διαφήμισης – Επικοινωνίας, που συντάχθηκε από το Συμβούλιο Ελέγχου Επικοινωνίας και αποτελεί τον κώδικα δεοντολογίας που έχουν αποδεχτεί για αυτοδέσμευση όλοι οι φορείς της διαφήμισης (διαφημιστές, διαφημιζόμενοι, μέσα επικοινωνίας, κ.λπ.).

 Κάθε καταναλωτής ή και ένωση καταναλωτών έχουν το δικαίωμα, σε περίπτωση παράβασης των ανωτέρω διατάξεων να ζητούν την δικαστική παύση κάθε αθέμιτης εμπορικής πρακτικής και την παράλειψή της στο μέλλον, καθώς και αποζημίωση για την ζημία που υφίστανται εξαιτίας της πρακτικής αυτής.

 Σε περίπτωση που διαπιστώσετε την ύπαρξη παράνομης κατά τα παραπάνω διαφήμισης μπορείτε να απευθύνετε έγγραφη καταγγελία κοινοποιώντας την στους αρμόδιους φορείς και συγκεκριμένα:

·         Τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή (fax 2103843549, email info@efpolis.gr)

·         Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (fax 2103319881, email ncrtv@otenet.gr)

·  Την Ένωση Εταιριών Διαφήμισης & Επικοινωνίας Ελλάδος (fax 2103246880, email edee@edee.gr)

·         Το Συμβούλιο Ελέγχου Επικοινωνίας (fax 2106895711, email info@see.gr)

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΒΑΡΟΥΣ

Πηγή: http://www.ekpizo.gr/

Ημερομηνία δημοσίευσης:  /2013/01/07/

 «Πλούσιο σε ασβέστιο, μαγνήσιο και βιταμίνες» 

«πηγή φυσικών αντιοξειδωτικών»

«βοηθά στην μείωση της χοληστερίνης»

«καλό για την υγεία σου» 

«χαμηλά λιπαρά»

«χωρίς αλάτι»…

 Αυτοί είναι μερικοί από τους δεκάδες χιλιάδες διατροφικούς ισχυρισμούς [κάθε ισχυρισμός που δηλώνει-υπονοεί-οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σχέση μεταξύ τροφίμου(κατηγορίας τροφίμων ή συστατικού του) και υγείας] και ισχυρισμούς υγείας [κάθε ισχυρισμός που δηλώνει-υπονοεί-οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το τρόφιμο διαθέτει ιδιαίτερες ευεργετικές θρεπτικές ιδιότητες λόγω της ενέργειας που παρέχει (αυξημένη ή μειωμένη) ή και λογω των θρεπτικών συστατικών του(αυξημένα ή μειωμένα] που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια σε πολλά από τα συσκευασμένα τρόφιμα.

 Όμως, πόσο ειλικρινείς και επιστημονικά αποδεδειγμένοι είναι; Πόσο διευκολύνουν τον καταναλωτή να επιλέξει τρόφιμα με λίγο αλάτι, ζάχαρη, λιπαρά, όταν αυτό επιβάλλεται; Όχι και τόσο διευκολυντικοί, υποστηρίζει η ΕΚΠΟΙΖΩ και η Ευρωπαϊκή Οργάνωση Kαταναλωτών (BEUC) μέλος της οποίας είναι η ΕΚΠΟΙΖΩ. Τι ζητούμε; Πολύ απλά, να μην επιτρέπεται σε τρόφιμα να φέρουν διατροφικούς ισχυρισμούς ή ισχυρισμούς υγείας, όταν έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι, ζάχαρη και λίπη. Και αυτό, επειδή η μονομερής προβολή ιδιοτήτων, μέσω ισχυρισμών, ενός συστατικού μόνο, οδηγεί τον καταναλωτή στην απόδοση ευεργετικών ιδιοτήτων στο σύνολο του τροφίμου. 

 Παρ’ όλο που η επικείμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία αποσκοπούσε στο να βάλει κανόνες και τάξη στις χιλιάδες των ισχυρισμών ώστε να μην παραπλανάται ο καταναλωτής, αυτό κινδυνεύει να μην γίνει. 

Έτσι, σύμφωνα με μια κατά προσέγγιση εκτίμησή μας, το 65% των τροφίμων που κυκλοφορούν στην Ε.Ε., θα μπορούν να αναγράφουν στην συσκευασία τους ότι περιέχουν π.χ. λίγο αλάτι, ότι είναι πλούσια σε βιταμίνες-ιχνοστοιχεία, ενώ ταυτόχρονα, έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε λίπη ή και ζάχαρη! Εν όψει αυτών των εξελίξεων προκύπτουν πολλά ερωτήματα… κάποια απ’ αυτά είναι:

·         το κατά πόσον δεν θα υποσκαφθεί η πανευρωπαϊκή εκστρατεία κατά της παχυσαρκίας, των καρδιαγγειακών νοσημάτων κά που οφείλονται στον ανθυγιεινό τρόπο διατροφής…

·         το κατά πόσον ο καταναλωτής θα μπορεί να αποκτήσει μια πραγματική εικόνα για το σύνολο του συγκεκριμένου τροφίμου και να το επιλέξει ή όχι, βάσει των αναγκών του...

·     το κατά πόσον η επικείμενη νομοθεσία θα προστατέψει τον καταναλωτή από παραπλανητικούς ισχυρισμούς, διατροφικούς και υγείας …

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ

·         Υποχρεωτική-εναρμονισμένη σε ευρωπαϊκό επίπεδο επισήμανση

·         Εμφανής αντίθεση επισήμανσης με το φόντο της συσκευασίας

·         Μέγεθος γραμμάτων αναγνώσιμο(3 χιλιοστά)

·         Απλοποιημένος-σύντομος χρωματικός κώδικας διατροφικής επισήμανσης

·         Να αναγράφεται η χώρα προέλευσης σε προϊόντα ολόκληρα. Στα επεξεργασμένα τα σημαντικά-χαρακτηριστικά/συστατικά τους.

·         Να περιληφθούν 9 θρεπτικά στοιχεία:

o    Ενέργεια,   

o    πρωτεΐνες, 

o    υδατάνθρακες, 

o    ζάχαρη, 

o    λίπη, 

o    κεκορεσμένα λίπη, 

o    αλάτι, 

o    εδώδιμες ίνες,  

o    συντρανς λιπαρά

                                         

ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ ΜΕ ΗΘΟΣ

                              ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ  ΜΕ  ΗΘΟΣ

Τελευταία παρατηρείται μια ιδιαίτερα ενοχλητική παρερμηνεία της φράσης «αυτός είναι πελάτης», η οποία φαίνεται να έχει καθιερωθεί σε μεγάλο βαθμό  και  στην ελληνική επιχειρηματική κοινωνία.

Η έκφραση «Πελάατές μου» πρωτοεμφανίστηκε ως ατάκα από τον αείμνηστο Θ.Βέγγο  αλλά η ατάκα με την αρνητική της μορφή καθιερώθηκε από πρόεδρο μεγάλης ποδοσφαιρικής ΑΕ την παραμονή αγώνα με τον αιώνιο αντίπαλό της («καλώς ήρθαν οι πελάτες μας», υπονοώντας έτσι την βεβαιότητα του αποτελέσματος και ότι η νίκη  ήταν απόλυτα δεδομένη.

Η αρνητική εκδοχή της φράσης «Αυτός είναι πελάτης» στην ελληνική πραγματικότητα  σήμαινε «αυτός είναι του χεριού μου». Η πρωτότυπη αυτή ερμηνεία φαίνεται ότι είχε γενικευμένη  απήχηση που και σήμερα, 10 χρόνια μετά, είναι πλέον καθιερωμένη αφού την χρησιμοποιούν οπαδοί αθλητικών συλλόγων, παίκτες του τάβλι, του σκραμπλ, του σκάκι, απλοί πολίτες σε καθημερινές συζητήσεις, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και επιχειρηματίες.

Αυτή η "ειδική" ερμηνεία του πελάτη δύσκολα διακρίνεται από αυτή του «κορόιδου», και ως τέτοια, είναι απατηλή, προσβλητική, επικίνδυνη, και τουλάχιστον εξοργιστική.

Η αποδοχή της έννοιας αυτής της ατάκας υποδηλώνει σαφώς ότι μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων και άρα και Ελλήνων επιχειρηματιών βλέπουν τον πελάτη ως κάποιον που μπορούν να "ρίξουν"και να «νικήσουν», και μάλιστα σχετικά εύκολα.

Εξομοιώνει τον πελάτη με αντίπαλο σε ένα γήπεδο όπου θα επικρατήσει ο πιο ισχυρός, ο πιο τυχερός, ο ποιο δικτυωμένος ή ο πιο πονηρός. Ακυρώνει αυτόματα κάθε υπόνοια αξίας, ενδιαφέροντος για τις ανάγκες του πελάτη, τις οποίες θα προσπαθήσει να ικανοποιήσει προσβλέποντας σε αμοιβαίο όφελος (win – win) και μηδενίζει την προοπτική δημιουργίας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ πελάτη – Επιχειρηματία.

Επιπλέον, μας προσβάλλει ως καταναλωτές, γιατί είμαστε όλοι πελάτες προϊόντων και υπηρεσιών. Κάθε φορά που θέλουμε να αγοράσουμε ένα προϊόν θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τη θέση μας ως προβάτων προς σφαγή. Και όταν μας πασάρουν προϊόν ή υπηρεσία που δεν ανταποκρίνεται ούτε σε αυτό που υποσχόταν  πχ. η διαφήμιση ούτε και έχει τις πρέπουσες προδιαγραφές, αν παραπονεθούμε να μην υπάρχει κανείς υπεύθυνος για το θέμα μας.

Η ερμηνεία του «πελάτη ως κορόιδου» εξηγεί, σε μεγάλο βαθμό, τόσο την εκτός ελέγχου ακρίβεια στη χώρα μας ακόμα και τα τελευταία 5 - 7 χρόνια της κρίσης, όσο και την έλλειψη πιστοποιημένης ποιότητας (σε πάρα πολλούς κλάδους της οικονομίας μας), προϊόντων ή/και υπηρεσιών.

Δυστυχώς ένα μεγάλο ποσοστό επιχειρηματιών και «επαγγελματιών» όλων των κλάδων, εξυπηρετώντας ιδιοτελή συμφέροντα, κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ανέβαζαν ή και εξακολουθούν να ανεβάζουν τις τιμές επανειλημμένα, συστηματικά, αδικαιολόγητα, ατεκμηρίωτα και ανεξέλεγκτα, υιοθετώντας  και αποδεικνύοντας πέραν πάσης αμφιβολίας την παραπάνω ερμηνεία της λέξης «πελάτης».

 Μια απλή ανατίμηση κάθε τόσο αρκούσε ώστε να τους δώσει  αυξημένο κέρδος συχνά με τρόπο αισχρό και ανήθικο, αλλά ευτυχώς και προσωρινό. Η γνωστή σε όλους  κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα μεγάλος αριθμός ελληνικών επιχειρήσεων (πάνω από 190.000 «λουκέτα» τα 3 τελευταία χρόνια)ποσοστιαία σχετίζεται και με αυτή την επιχειρηματική «πρακτική».

 Όταν «κοροϊδεύεις» τον πελάτη και αγνοείς την πραγματικότητα του τότε χάνεις την επαφή μαζί του. Δεν έχεις πραγματική σύνδεση και οι σχέσεις είναι  από ανύπαρκτες έως τυπικά επισφαλείς. Απαξιώνοντας το κλασσικό «ο πελάτης είναι βασιλιάς», κάποια ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα πέρασε  στο άλλο άκρο: «ο πελάτης είναι κορόιδο» και επέβαλε τη γνωστή ελληνική «φιλοσοφία» της αρπαχτής.

Στο εσωτερικό της χώρας  αυτές οι μέθοδοι βρήκαν εφαρμογή - σε μεγάλο βαθμό λόγω άγνοιας/ανοχής από τους καταναλωτές αλλά κυρίως από την Πολιτεία. Φυσικά στο παγκοσμιοποιημένο Επιχειρηματικό περιβάλλον ήταν και είναι αδιανόητες τέτοιες επιχειρηματικές πρακτικές.
Παρατηρείται λοιπόν έλλειμμα Επιχειρηματικής κουλτούρας, ύπαρξη δυνατοτήτων εκμετάλλευσης του καταναλωτή-πελάτη και ουσιαστική έλλειψη βούλησης και ελέγχου από την Πολιτεία.

Οφείλουμε, ως πολίτες και ως καταναλωτές, να είμαστε πλέον διαρκώς σε εγρήγορση , τιμωρώντας με την απουσία μας τους ανήθικους επιχειρηματίες και απαιτώντας υψηλού επιπέδου και ποιότητας προϊόντα/υπηρεσίες σε λογικές τιμές με υψηλό δείκτη τιμής /απόδοση.
Σε μεγάλο βαθμό, αυτό άρχισε να γίνεται αναγκαστικά. Όχι από γνώση και επιλογή αλλά γιατί δεν αντέχουμε πλέον να πληρώνουμε αδικαιολόγητα μεσάζοντες και υπερτιμημένα προϊόντα και υπηρεσίες κακής ποιότητας.

Γνωρίζουμε ότι κατέχουμε το αρνητικό ρεκόρ «η Ελλάδα να είναι η ακριβότερη χώρα της Ευρωζώνης σε είδη πρώτης ανάγκης». Φανταστείτε τώρα τι γίνεται με τα είδη που δεν χαρακτηρίζονται ως πρώτης ανάγκης.

 Όχι μόνο δεν έχουμε ικανή πρωτογενή παραγωγή αλλά και σε ότι έχουμε, επικράτησε σε μεγάλο βαθμό η κουλτούρα της «αρπαχτής» χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις . Η κουλτούρα λοιπόν της αρπαχτής, είναι πιθανό να εξηγεί και την κατακρήμνιση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας στο διεθνές περιβάλλον αφού από 20^η το 2004 πέσαμε στην 98^η θέση το 2012.

Ακόμα και η πολιτική κουλτούρα στην Ελλάδα επηρεασμένη από την κακώς εννοούμενη επιχειρηματική αρπαχτή  τεκμηριώνει τον  ισχυρισμός ότι οι περισσότεροι Έλληνες πολιτικοί εξακολουθούν να βλέπουν τους Έλληνες πολίτες και να τους συμπεριφέρονται ως «πελάτες – κορόιδα».

Η παγκόσμια πάντως επιχειρηματική πρακτική αποδεικνύει , ότι όσοι επιμένουν να βλέπουν τον πελάτη ως κορόιδο οδηγούνται (έστω και αργά στην Ελλάδα) στο να καταλάβουν πως τα πραγματικά κορόιδα είναι οι ίδιοι.

Ο σεβασμός στον πελάτη, η προσεκτική ακρόαση και γνώση των συνθηκών του, το γνήσιο ενδιαφέρον, η πραγματική εκτίμηση της σημασίας του και η συνεχής προσπάθεια για ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών του με παροχή κατάλληλα σχεδιασμένων  και πιστοποιημένων ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών σε λογικές τιμές είναι τα ελάχιστα απαιτούμενα ώστε να έχει ο επιχειρηματίας  σήμερα ελπίδες επιβίωσης και ανάδειξης στον τομέα του.

Προφανώς το παρόν προσπαθεί να αναδείξει τις συνέπειες που έχει για την Ελλάδα μια άσχημη πλευρά της επιχειρηματικής κουλτούρας . Φυσικά υπάρχει και η άλλη  επιχειρηματική οπτική που σέβεται απόλυτα τον πελάτη στην Ελλάδα.

Οι νεότερες πάντως επιχειρηματικές γενιές διαθέτοντας «κουλτούρα» είναι ευτυχώς περισσότερο Εταιρικά συμβατές με τις πραγματικές ανάγκες των καταναλωτών (σε λογικές τιμές) αλλά και τις ανάγκες της σύγχρονης επιχειρηματικής πραγματικότητας, όπως αυτή διαμορφώνεται στο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό  περιβάλλον του 21^ου Αιώνα.

               

FACEBOOK          Google +        Community Google+      TWITTER     LinkedIn     WEB 

ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΤΟΥ 2014 ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΤΟΥ 2014 ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ



1.ΤΙΤΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ: Το 2014 πλέον οι τίτλοι σπουδών δεν είναι συναφείς προς την εργασία. Πρόσφατη έρευνα στην Ελλάδα δείχνει ότι το 68% των πτυχιούχων και διπλωματούχων οποιουδήποτε επιστημονικού κλάδου δεν έχουν την δυνατότητα ή την ευκαιρία να απασχοληθούν εργασιακά στο αντικείμενο των σπουδών τους. 

 2.ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ-ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ: Αντίστοιχα με τους αρχικούς τίτλους σπουδών, και η μεταπτυχιακή εξειδίκευση δεν κατοχυρώνει εργασιακή απασχόληση στον τομέα επιστημονικής εξειδίκευσης. 

 3.ΠΑΛΑΙΟΙ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΙ-ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΙ: «Παραδοσιακά» πτυχία όπως Πολυτεχνείου, Ιατρικής, Νομικής Οικονομικών, Στρατιωτικών σχολών κλπ. καθώς και οι αντίστοιχες μετεκπαιδεύσεις και άτομα με σημαντική πείρα και έργο στο επιστημονικό τους αντικείμενο αντιμετωπίζουν ή την απώλεια της θέσης τους ή εφόσον την έχασαν την απασχόληση τους σε άλλους τομείς ή αν υπάρχει απασχόληση και παραμένουν στον τομέα τους αυτή να προϋποθέτει αμοιβές ασύμβατες με τα προσόντα, την πείρα και την προσφορά του εργαζόμενου. 

 4.ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ Ο όρος εργασιακή ασφάλεια καταργήθηκε σταδιακά τα 4 τελευταία χρόνια και θα συνεχίσει να καταργείται όπου υπάρχει ακόμα και αυτό δεν είναι Ελληνικό αλλά διεθνές μοντέλο. Η κατάργηση της Εργασιακής Ασφάλειας φέρνει και την κατάργηση της Ασφαλιστικής κατοχύρωσης αφού το Ασφαλιστικό μοντέλο κατέρρευσε στην ουσία του μιας και η φόρμουλα ανταποδοτικότητας δεν μπορεί να λειτουργήσει με 28% ανεργία. 

 5.ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ: Όλα τα παραπάνω βασίσθηκαν για πολλές δεκαετίες στο προϋπάρχων εργασιακό μοντέλο «χρόνος έναντι αμοιβής». Το νέο εργασιακό μοντέλο είναι «αμοιβή βάση παραγωγικότητας». Επίσης το προϋπάρχων μοντέλο στηρίχτηκε στην «εξηρτημένη-υπαλληλική μορφή εργασίας» ενώ το νέο μοντέλο προαπαιτεί ανεξάρτητη εργασιακή σχέση ή έστω ελάχιστα καθορισμένη εξάρτιση. 

 6.ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΊΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ Η τεράστια προσφορά «εργατικών χεριών» συνδυασμένη με την τεράστια μείωση ζήτησης εργασίας καθόρισαν την αμοιβή σε πολύ χαμηλά επίπεδα πλέον και αυτό μείωσε δραστικά την αγοραστική αξία της αμοιβής.

 7.ΑΥΞΗΣΗ ΕΞΟΔΩΝ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ Η μείωση της αγοραστικής αξίας της αμοιβής συνοδεύτηκε από υποχρεωτική αύξηση εξόδων όπως υπερφορολόγηση, χαράτσια, κλπ ενώ ταυτόχρονα και οι εναπομείναντες με εισόδημα λόγω της δραστικής μείωσης του βρίσκονται σε αναζήτηση αναπλήρωσης εισοδήματος.

 

Οι παραπάνω 7 συνοπτικά παρουσιαζόμενοι παράγοντες καθορίζουν και οριοθετούν την ανάγκη για Νέα Επιχειρηματική δραστηριότητα.

 Η νέα επιχειρηματική δραστηριότητα αποτελεί ουσιαστικό μονόδρομο για το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων καθόσον τα παραπάνω δεν πρόκειται να αλλάξουν και αν αλλάξουν δεν θα είναι κατά κανένα τρόπο οι αλλαγές προς τα προϋπάρχοντα καθεστώτα και συνθήκες.



Οι εργαζόμενοι χρειάσθηκαν 4 χρόνια για να αντιδράσουν (Στάδιο Αντίδρασης). Παρέμειναν και παραμένουν οργισμένοι για αυτές τις ραγδαίες μεταβολές (Στάδιο Οργής). Χρειάσθηκαν το 2013 που παγιώθηκαν όλα αυτά για να υπάρξει η αποδοχή της νέας πραγματικότητας (Στάδιο Αποδοχής). Και χρονικά είμαστε πλέον στο 2014 που είναι το σημείο της αντιμετώπισης( Στάδιο Αντιμετώπισης).

 Χρονικά λοιπόν αλλά και εργασιακά ωρίμασαν οι συνθήκες που κάθε εργαζόμενο άτομο ανεξάρτητα σπουδών, ηλικίας, φύλου, εμπειριών και κατάρτισης αναγκαστικά στρέφεται προς μια ΝΕΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ.



Υπάρχουν πλέον πολλές προτάσεις για την απασχόληση και κάθε μια έχει θετικά και αρνητικά. Οι λιγότερες προτάσεις βρίσκονται στον πρωτογενή τομέα παραγωγής, κάποιες βρίσκονται στον δευτερογενή τομέα και οι περισσότερες συναντώνται στον τριτογενή τομέα παραγωγής.


 ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

 

 1.ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Οι προτάσεις που καλείται κάθε ενδιαφερόμενος να κρίνει για να αποφασίσει την είσοδο του σε μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα πρέπει υποχρεωτικά να είναι προϊόν παραμετροποιημένης έρευνας. Η πλήρης ενημέρωση γίνεται θέμα θεμελιώδους σημασίας. Το σημαντικότερο όλων σε οποιαδήποτε Νέα επιχειρηματική δραστηριότητα είναι η πλήρης, σωστή πρακτική εκπαίδευση και εξειδίκευση. Εκπαίδευση και εξειδίκευση σημαίνει απαραίτητα τον καθορισμό πλήρους συστήματος βαθμονόμησης των αποτελεσμάτων κάθε χρονικής στιγμής που επενδύει ο ενδιαφερόμενος.

 2. ΑΝΑΓΚΗ ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΣΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ Η κάθε νέα επιχειρηματική δραστηριότητα υπόκειται στα νέα πρότυπα και κυρίως στην ριζική μεταβολή των τρόπων προώθησης και διανομής αγαθών και υπηρεσιών. Αυτό αποτελεί την ειδοποιώ διαφορά ανάμεσα στην επιχειρηματικότητα του χθες με ότι συμβαίνει σήμερα. Αν αυτό δεν ληφθεί υπόψη από το στήσιμο της νέας επιχειρηματικότητας και δεν διαπνέει ολόκληρη την λειτουργία και την στοχοθέτηση, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι ανύπαρκτες.

 3.ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ-ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ-ΠΟΙΟΤΗΤΑ-ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ Τα καινούργια επιχειρηματικά δεδομένα συνδυασμένα με την ταχύτητα και τον όγκο ενημέρωσης οδήγησαν απρόσμενα στο Πλατωνικό « Επιχειρείν με ήθος». Οι εποχές των «αρπαχτών» και των αρπακτικών παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Ο μέσος άνθρωπος δεν κοροϊδεύεται, δεν παραπλανάται, δεν πείθεται και δεν παρασύρεται. 

 4. ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ – ΕΞΕΛΙΞΗ – ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ Ο μέσος άνθρωπος ζητά ότι όλοι εμείς. Η Νέα Επιχειρηματική δραστηριότητα είναι υποχρεωμένη να παρέχει συνεχή έρευνα σε όλα τα επίπεδα, να εξελίσσεται συνεχώς και να αντιλαμβάνεται ανάγκες, διαφορές και αλλαγή δεδομένων ώστε να προσαρμόζεται συνέχεια. Τέλος την εποχή της απόλυτης και άμεσης πληροφόρησης η Νέα επιχειρηματικότητα υποχρεούται να εξασφαλίζει και να διασφαλίζει μέσω έγκυρων πιστοποιήσεων κάθε τι που απευθύνει προς το κοινό της. 

 5.ΤΙΜΗ Το τελικό και σημαντικό crash test όλων των παραπάνω είναι η τιμή ή αν κάποιοι το προτιμούν η σχέση του δείκτη τιμής/απόδοσης. Το φτηνιάρικο δεν είναι αποδεκτή λύση και μάλιστα σε περιόδους ύφεσης. Το «φτηνιάρικο» έχει ένα πολύ περιορισμένο κοινό αποδεκτών. Το ποιοτικά και ποσοτικά σωστό σε φθηνή τιμή ή με μεγάλο δείκτη τιμής προς απόδοση είναι αυτό που εκτιμά ο σημερινός μέσος άνθρωπος.



 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 Α. Η νέα Επιχειρηματική Δραστηριότητα (Start Up) αποτελεί υπό τις σημερινές συνθήκες μια πραγματική και ουσιαστική διέξοδο για πάρα πολλούς. Ευνοείται από τις διαμορφωμένες δυσμενείς συνθήκες και δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι αντίστοιχο ή ισοδύναμο στις επιλογές των ενδιαφερομένων.

 Β. Η νέα Επιχειρηματική Δραστηριότητα (Start Up) διέπεται από κανόνες και προαπαιτήσεις με προεξάρχουσες εκείνες της ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΓΟΡΑΣ, ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ, ΕΞΕΛΙΞΗΣ, ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ.

 Γ. Το κυρίαρχο στοιχείο και προαπαιτούμενο για την Νέα Επιχειρηματική Δραστηριότητα (Start Up) είναι 1. η δυνατότητα αντίληψης μας στις ΝΕΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ και κυρίως 2. η δυνατότητα προσαρμοστικότητας μας σε αυτές.

 Δ. Προφανώς ενώ οι συνθήκες, οι αλλαγές και οι καταστάσεις είναι κοινές για όλους μας δεν σημαίνει ότι ΟΛΟΙ θα προσπαθήσουν μια Νέα Επιχειρηματική Δραστηριότητα (Start Up). Θα το πράξουν εκείνοι που θέλουν, μπορούν μα κυρίως εκείνοι που είναι «εκπαιδεύσιμοι» αλλά και απόλυτα διατεθειμένοι να αλλάξουν την κατάσταση που τους επιβλήθηκε.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ 2014 ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ???

ΕΙΝΑΙ ΤΟ 2014 ΜΙΑ  ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ???

Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση μπορεί να χρειασθεί πολλές σελίδες ανάλυσης. Και θα ακουσθούν πολλές γνώμες. Και όλες θα είναι σωστές. Μα στο τέλος υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα. Αυτό που γνωρίζει κάθε πετυχημένος είναι αυτό που θέλουν να αγνοούν οι υπόλοιποι. Οταν ξεκινάς τα πάντα είναι δύσκολα. Τα πάντα είναι εναντίον σου. Τίποτα δεν είναι στην θέση του. Δεν θα βρεθεί ουτε ένας να σου πεί να ξεκινήσεις. Και όταν ξεκινήσεις θα βρεθούν πάρα πολλοί να σου πουν πως έκανες λάθος.  Δεν θα ξεκινήσουν πολλοί. Γιατί όταν όλα είναι όσο χάλια είναι η λογική σου λέει να μην ξεκινήσεις. Μα κάποιοι λίγοι ξέρουν ότι δεν υπάρχει τίποτα ποιό δυνατό στο σύμπαν απο την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΘΕΛΗΣΗ.

Ισως τα προβλήματα αυτή την στιγμή να είναι τεράστια. Να φαίνονται ανυπέρβλητα. Ίσως η ψυχολογία αυτή την στιγμή να είναι μηδενική. Ίσως τα οικονομικά αυτή την στιγμή να είναι χάλια. Και το τελευταίο πράγμα που θα είχες στο μυαλό σου είναι να αρχίσεις μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα.  Δεν είναι παράλογο. Οι περισσότεροι βρίσκονται στην ίδια μοίρα. Ξυπνάς κάθε μέρα και δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Δεν ξέρεις που θα είσαι αύριο, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο. Παρασύρεσε από όσα συμβαίνουν γύρω σου. Άλλο πράγμα σπούδασες και σε άλλο δουλεύεις, αν είσαι τυχερός και έχεις εργασία. Ζεις με τον φόβο και την ανασφάλεια. Αναρωτιέσε τι ακόμα θα χάσεις. 

Μήπως όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι? Μήπως η αυτολύπηση σε σταματά από τα να κάνεις το αποφασιστικό βήμα σου?  Μήπως τελικά αν ψάξεις μέσα σου θα βρείς την δύναμη που χρειάζεται?

 Στό βίντεο που ακολουθεί ίσως υπάρχουν κάποιες απαντήσεις.

Η δύναμη, η απόφαση, το μεγαλείο υπάρχουν και κρύβονται μέσα μας. Χρειάζεται μερικές φορές να ταξιδέψουμε στο εσωτερικό μας και να τα αναζητήσουμε. Αξίζει τον κόπο.

Πρέπει να ξεφύγουμε λίγο απο τον ασφυκτικό βρόγχο της καθημερινότητας μας. Πρέπει να ξεφύγουμε λίγο απο την τρομολαγνεία.

Πρέπει να ξεφύγουμε απο τις Κασσάνδρες. 

Το οφείλουμε στην δύναμη της δημιουργικότητας μας. Το οφείλουμε στην οικογένεια μας. 

Κυρίως όμως το οφείλουμε στον εαυτό μας. 

Όσο αφήνουμε τον χρόνο να περνά και να χάνεται, όσο μένουμε άπρακτοι, όσο δεν αποφασίζουμε εμείς να κάνουμε κάτι για το μέλλον μας το κανονίζουν άλλοι.

Η σωστή ώρα είναι τώρα. Κοίτα γύρω σου. Ενημερώσου, ψάξε και αποφάσισε να κάνεις ΕΣΥ ότι είναι καλύτερο για το μέλλον σου. Υπάρχουν ευκαιρίες, πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Και αν δεν υπάρχουν δημιουργησε τες ΕΣΥ.  

2014 – Start Up Επιχειρηματική Δραστηριότητα Νέα δεδομένα της Αγοράς στην Ελλάδα.

2014 – Start Up Επιχειρηματική Δραστηριότητα

  Νέα δεδομένα της Αγοράς στην Ελλάδα.

ΕΡΕΥΝΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ

Ελλάδα: Πλήρης αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών

Πηγή :Έρευνα Nielsen 12oς/2013

Το σύνολο των Ελλήνων (93%) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες, ενώ ένας στους τρεις Έλληνες δηλώνει πως δεν του περισσεύουν καθόλου χρήματα, σύμφωνα με έρευνα της Nielsen.

Το σύνολο των Ελλήνων (93%) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες, ενώ ένας στους τρεις Έλληνες δηλώνει πως δεν του περισσεύουν καθόλου χρήματα, σύμφωνα με έρευνα της Nielsen.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας έρευνας Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης της Nielsen, ο παγκόσμιος δείκτης αυξήθηκε το τρίτο τρίμηνο του 2012 κατά μία μονάδα, φτάνοντας στις 92.

Στον δείκτη της Παγκόσμιας Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης της Nielsen, οι 100 μονάδες αποτελούν τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας. Η πιο αισιόδοξη γεωγραφική περιοχή του πλανήτη είναι για άλλη μία φορά εκείνη της Ασίας/ Ειρηνικού, παραμένοντας στο όριο των 100 μονάδων. Στον αντίποδα βρίσκεται η Ευρώπη, που συνεχίζει να είναι η πιο απαισιόδοξη ήπειρος του πλανήτη, με την Καταναλωτική Εμπιστοσύνη όμως να ανεβαίνει μία μονάδα και να φτάνει τις 74. 

«Οι καταναλωτές σε όλο τον κόσμο -και ειδικά στην Ευρώπη- συνεχίζουν να διατηρούν μία επιφυλακτική στάση βιώνοντας την παρατεταμένη καμπή της οικονομίας. Η Ευρώπη ήταν και παραμένει στο επίκεντρο των συζητήσεων για την ανάγκη οικονομικής ανάπτυξης, με πολλές χώρες του νότου να αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά και αρκετές βόρειες να ανησυχούν για επικείμενη ύφεση», δήλωσε η Ματίνα Μπάδα, Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της Nielsen Ελλάδας.

Δεκαεπτά ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται στις 20 πιο απαισιόδοξες του πλανήτη, ενώ μόλις δύο (η Ελβετία και η Νορβηγία) βρίσκονται στις 20 πιο αισιόδοξες. Η Ινδία και η Ινδονησία κρατούν από κοινού την πρώτη θέση στην παγκόσμια έρευνα της Nielsen (119 μονάδες), με τις Φιλιππίνες (118) και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (114) να ακολουθούν. Στην αντίπερα όχθη, συναντούμε την Ουγγαρία (37 μονάδες), τη Νότια Κορέα (40), την Πορτογαλία (41), την Κροατία (41), αλλά και την Ελλάδα (36).
 

H Ελλάδα παρέμεινε ανάμεσα στις 5 πιο απαισιόδοξες χώρες του πλανήτη, με την Καταναλωτικής της Εμπιστοσύνη να βρίσκεται σταθερά τα τελευταία τρία χρόνια κάτω από τις 60 μονάδες. 

Στην Ευρώπη οι περισσότερες βόρειες χώρες σημείωσαν άνοδο στην Καταναλωτική Εμπιστοσύνη, βαθαίνοντας το χάσμα που τις χωρίζει με τις νότιες χώρες της ηπείρου.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η Ελβετία, η Νορβηγία, η Σουηδία και το Βέλγιο που αύξησαν σημαντικά την Καταναλωτική τους Εμπιστοσύνη. Ακόμα και στη Γερμανία οπού ο δείκτης της Nielsen μειώθηκε κατά δύο μονάδες, η Καταναλωτική Εμπιστοσύνη παρέμεινε σε σαφώς υψηλότερα επίπεδα από εκείνα των χωρών του Νότου.
 
«Σε αρκετές βόρειο-ευρωπαικές χώρες -και κυρίως στη Γερμανία- υπάρχει η ανησυχία πως η συνεχιζόμενη ευρώ-κρίση μπορεί τελικά να επηρεάσει και τις ίδιες και να προκαλέσει αυξημένο πληθωρισμό. ‘Όμως για την ώρα η αντίθεση μεταξύ βόρειων και νότιων χώρων είναι πιο έντονη από ποτέ», δήλωσε η Ματίνα Μπάδα, Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της Nielsen Ελλάδας. 

Στην Ελλάδα, εννέα στους δέκα καταναλωτές θεωρούν πως η χώρα βρίσκεται σε ύφεση, ενώ εξίσου μεγάλο ποσοστό από αυτούς πιστεύει πως η κρίση θα παραταθεί και τους επόμενους μήνες που ακολουθούν. Με την ανεργία να αυξάνεται δραματικά και να έχει φτάσει πλέον σε πρωτοφανή επίπεδα, δεν προκαλεί έκπληξη πως οι εργασιακές προοπτικές αποτελούν τη μεγαλύτερη ανησυχία των Ελλήνων, με ποσοστό που είναι το υψηλότερο παγκοσμίως (46%). Παράλληλα, η κατάσταση της οικονομίας και τα προσωπικά χρέη συνεχίζουν να ανησυχούν σταθερά τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια.

Επιπλέον, ένας στους τρεις Έλληνες δηλώνει πως δεν του περισσεύουν καθόλου χρήματα μετά την κάλυψη των βασικών του αναγκών. Το ποσοστό αυτό (35%) είναι ένα από τα υψηλότερα που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα και το τρίτο υψηλότερο παγκοσμίως για το συγκεκριμένο τρίμηνο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων (93%) αναγκάστηκε να αλλάξει τις αγοραστικές του συνήθειες εξαιτίας της συνεχιζόμενης κρίσης, με τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων να έχει στραφεί σε “φθηνότερα” καταναλωτικά προϊόντα (73%) και να έχει μειώσει τα χρήματα που δαπανά για διασκέδαση εκτός σπιτιού (68%).

Αξίζει επίσης να σημειωθεί, πως το ποσοστό των Ελλήνων που λαμβάνει μέτρα για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση είναι σαφώς υψηλότερο από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό, αντικατοπτρίζοντας για άλλη μία φορά τα χαμηλά επίπεδα Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης στη χώρα μας. 

Η παγκόσμια, διαδικτυακή έρευνα της Nielsen για τη μέτρηση της Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης διεξήχθη από 10 Αυγούστου έως 7 Σεπτεμβρίου 2013 σε 58 διαφορετικές χώρες, όπου συμμετείχαν πάνω από 129.000 καταναλωτές της Ευρώπης, της Ασίας, της Ωκεανίας, της Αμερικής και της Μέσης Ανατολής.

Ο δείκτης Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης αποτυπώνει την γνώμη των καταναλωτών για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση, τις ανησυχίες τους, αλλά και τις προθέσεις τους για το μέλλον.

Τι συνεπάγεται η κρίση και οικονομική ύφεση σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο 

• Περαιτέρω πτώση των εισοδημάτων, ως συνέπεια της εσωτερικής υποτίμησης
• Περαιτέρω μείωση της κατανάλωσης. 8 σους 10 καταναλωτές έχουν ήδη μειώσει δραστικά τα καθημερινά τους έξοδα. (Βλέπε και πρόσφατη έρευνα Nielsen
• Συναισθηματική και μη ελεγχόμενη συμπεριφορά καταναλωτών
• Πιθανές και αναμενόμενες επιθέσεις κατά της κερδοφορίας κλάδων και επιχειρήσεων
• Εργασιακές εντάσεις σε όλα τα επίπεδα.
• Κυβερνητικές παλινωδίες και πιθανώς νέα αστάθεια
• Κοινωνική ανασφάλεια και αναταραχή
• Πιθανά βίαια ξεσπάσματα ατόμων ή ομάδων (η Ελλάδα  έχει καταταγεί στις 5 χώρες όπου το 2014 αναμένονται κοινωνικές εκρήξεις)

Τι 

συνεπάγεται για το 2014 η κρίση και η οικονομική ύφεση σε Επιχειρηματικό επίπεδο

Η κρίση και η ύφεση έχουν ήδη αλλάξει –και θα συνεχίσουν να αλλάζουν– τις αξίες και τη συμπεριφορά των καταναλωτών. Σύμφωνα με τη διεθνή και τη δική μας εμπειρία η συμπεριφορά τους αλλάζει με τους ακόλουθους τρόπους:

• Το μάρκετινγκ της επιθυμίας (want it) αντικαθίσταται από το μάρκετινγκ της προσιτής τιμής (affordability) με κριτήρια (όχι το ποιο φθηνό αλλά το ποιο σωστό τιμή/απόδοση)
• Μειώνεται δραστικά το ποσό που ξοδεύουν, το «καλάθι» μικραίνει
• Καταναλώνουν μετά από πολλή σκέψη και ψάξιμο, αναζητούν διαρκώς φθηνότερες/ποιοτικότερες επιλογές
• Προσέχουν κάθε χρέωση που τους γίνεται – κοιτούν με μεγάλη προσοχή τους λογαριασμούς
• Πηγαίνουν συχνότερα για ψώνια αλλά αγοράζουν λιγότερα. Αύξηση της επισκεψιμότητας αλλά μικρότερες και ποιο εξειδικευμένες και ψαγμένες αγορές
• Είναι εξαιρετικά σκεπτικοί/επιφυλακτικοί απέναντι σε κάθε πρόταση/προσφορά
• Αποφεύγουν πλέον τις μεγάλες αγορές, περιορίζονται σε ότι έχουν στο πορτοφόλι τους
• Η συμπεριφορά τους καθοδηγείται από τον προϋπολογισμό
• Παύουν να ψωνίζουν για να αισθανθούν καλύτερα.
• Περιορίζουν τις εξόδους και αυξάνεται η παραμονή στο σπίτι
• Ευνοούνται οι εταιρίες/μάρκες που έχουν φιλοσοφία χαμηλού κόστους/ποιότητας

Τι σημαίνουν όλα αυτά για τις Start Up και υπάρχουσες επιχειρήσεις;

Το νέο-αναδυόμενο οικονομικό και κοινωνικό τοπίο και η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς των καταναλωτών κρύβει εν δυνάμει πολλούς κινδύνους για τις υπάρχουσες επιχειρήσεις ενώ σηματοδοτεί και σημαντικές ευκαιρίες για Start Up Επιχειρήσεις που γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται τα νέα δεδομένα.

Πέρα από τις πωλήσεις, την έλλειψη ρευστότητας και τη μάχη για επιβίωση, τα θέματα των τιμών και της ακρίβειας, οι ραγδαίες αλλαγές των εργασιακών σχέσεων, οι σχέσεις με επενδυτές, προμηθευτές και πιστωτές, η κοινωνική συνεισφορά είναι θέματα που τόσο οι υπάρχουσες όσο και οι Start Up επιχειρήσεις πρέπει να συμπεριλαμβάνουν στη στρατηγική και στην επικοινωνία τους, οι οποίες εφεξής, και αυτό είναι το ποιο σημαντικό, θα πρέπει να χαράσσονται με τη λογική μιας διαρκούς διαχείρισης κρίσεων κι όχι με τους κλασικούς παλιούς εμπορικούς όρους και θεσμούς.

                                                                                 

Οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες λοιπόν πρέπει να τοποθετηθούν έγκαιρα στο νέο και ραγδαία μεταβαλλόμενο περιβάλλον από μηδενική βάση. Απαιτείται Στρατηγικός σχεδιασμός και Στρατηγική Διαχείριση με νέα στόχευση, νέα αντίληψη, νέες προσεγγίσεις, νέα διατύπωση.

Θεμελιώδους σημασίας θα είναι να προσδιορίσουν εξαρχής το όραμα, τις αξίες, τις δεσμεύσεις και τους σκοπούς τους.

 Θα πρέπει υποχρεωτικά να αναδείξουν τα ισχυρά τους σημεία και να βελτιώσουν τα αδύνατα στην ποιότητα, στην  εξυπηρέτηση και κυρίως στην επικοινωνία. Κυρίαρχο καθίσταται να ξανακτίσουν συστηματικά τις σχέσεις τους με όλους (πελάτες, μέσα ενημέρωσης, εργαζόμενους/συνεργάτες, κλπ ). Το κτίσιμο σχέσεων εμπιστοσύνης και η αξιοπιστία είναι εξίσου σπουδαία με τα καινοτόμα προϊόντα, την ουσιαστική εξυπηρέτηση πελατών και την ενδυνάμωση της θέσης στην αγορά.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι εταιρείες ακόμη  προσδιορίζονται, όχι από το τι λένε οι ίδιες για τον εαυτό τους, αλλά από το τι πιστεύουν οι συναισθηματικά φορτισμένοι και υπό διαρκή πίεση καταναλωτές για αυτές.

Το 2014 στην Επιχειρηματική πραγματικότητα, η ειλικρίνεια, η υπευθυνότητα, η ποιότητα, η τιμολογιακή πολιτική και η διαφάνεια θα είναι οι νέες  και απόλυτα κυρίαρχες αξίες.

Αυτό σημαίνει ότι όλες οι Επιχειρηματικές ενέργειες θα πρέπει να στοχεύουν στην αφοσίωση των πελατών μέσα από την ειλικρίνεια, την αυθεντική επικοινωνία, την κατανόηση και την κάλυψη των αναγκών των καταναλωτών.

Όλα αυτά για να γίνουν απαιτούν σχεδιασμό, εκπαίδευση, συγκροτημένη στρατηγική και πειθαρχημένη επικοινωνία. Πρώτα για να αντιληφθεί κάθε επιχείρηση  τις θέσεις της απέναντι σε ότι συμβαίνει (ΑΝΤΊΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ) και στη συνέχεια για να προβάλει έμπρακτα τις δεσμεύσεις της σε αυτόν για το παρόν και το μέλλον. Μόνο  όσοι το πράξουν έγκαιρα, σωστά και αναγνωρίσιμα, θα αποκτήσουν σημαντικό πλεονέκτημα για την επόμενη ημέρα ώστε να μετατρέψουν την κρίση σε ευκαιρία.